Geçen akşam Alparslan ''Anne ben dışarıda ders çalışacağım ,hep aynı yerde çalışmaktan sıkıldım.'' dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti.'' Dur oğlum nereye gidiyorsun?'' bile diyemedim.Öyle bakakaldım arkasından
Dışarısı dediği bizim sitenin çardaktaki masaları ,pencereden baksam hangi soruyu çözdüğünü bile görebiliyorum.Ama hava kararmış ortalık zifiri karanlık değil soruyu görmek Alparslan'ı bile göremiyorum.(telefonlar akıllı ya yakmış ışığını aydınlatmış ortalığı)
İşte bu anda devreye annelik vesvesesi girdi.''Nerede bu çocuk,hani ders çalışacaktı,çözmesi gereken onca soru varken olacak iş mi şimdi bunun yaptığı'' say saya bilirsen...Şu akıllı telefonlar nimet gerçekten de hemen vatzaptan attım mesajı.''Neredesin paşam...dılling saniyenin onda biri gibi kısa sürede iletildi. gene saniyenin onda birinde Alparslan yazıyor ben bekliyorum dılling ''ders çalışıyorum anne ''Annelik vesvesesi gene iş başında bu karanlıkta nasıl çalışılır evde çalışsan olmaz mı gözümün önünde olurdun hem vır vır dır dır beynimin içinde bitmeyen sorular...Şu annelik vesvesesi nasıl bir şey anlamış değilim onca soru onca olumsuzluk nasıl aklımıza gelir araştırılması gereken tez konusu vesselam... Neyse annelik vesvesesinden aldığım gazla teknolojiyi birleştirdim bir mesaj daha attım.''Buradan hiçte öyle görünmüyor ama''dılling gitti mesaj aynı hızla yazıyor peşpeşe ve sinirle....
Hiç bana güvenmiyorsun anne...177 soru çözdüm bile...Ben kendim için çalışıyorum anne.....
Karşımdakinin ergen olduğunu hele de sınava çalışan bir ergen olduğunu unutmuştum biran yazdığım mesajdan pişman oldum ama iş işten geçti artık gitti bir kere..
Ama beni etkileyen kendime getirten tek bir cümleydi....Ben kendim için çalışıyorum anne.....
O kadar kişisel gelişim kitabı okudum..Ergenlikle ilgili o kadar seminere gittim hiç biri beni bu kadar etkilemedi..Haklı çocuk kendi için çalışıyor sanane nerede isterse orada çalışsın...
Çalış oğlum çalış aferin sana nerede istersen orada çalış...
Senden öğreneceğim daha çok şey var....
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder