Eylül ayı gelince kırtasiye kuyrukları geliyor aklıma;Yıllar boyu okulların markalarına kadar vermiş olduğu listelerin dışına çıkarsak sanki çocuğumuz sınıfta kalacak korkusuyla son noktasına kadar tüm listeyi tamamlamadan bitirilmeyen kırtasiye alışverişleri.Tüm yaz boyunca giyilmeyen okul üniformalarının,okul açılmasına bir hafta kala deneyince paçaların kısaldığını fark ettiğimiz de yaşadığımız tatlı heyecan,
Servise gelen zamlar,değişen şoför ve güzergahlara alışma süreci.
Yaz boyunca çocukların evde olmasından dolayı bozulan ev düzeninin tekrar rutine girmesiyle gelen rahatlık...
Kaplanacak onca defter ve bir o kadar da kitap.....Eylül ayını diğer aylardan ayıran ritüeller işte bunlar.
Yılar önceki okul hayatımın son günü geldi aklıma..Liseden mezun olduğum için hem gururlu hem de hüzünlüydüm😔Pek başarılı bir öğrenci olmamama rağmen severdim ben okul hayatını.Okula gitmek bazı öğrencilere zor gelse de ben zevkle giderdim.Öyle şimdikiler gibi de rahat değildi bizim zamanımızda okula gitmek,servis felan yoktu maddi durum olmadığı için değil,servis diye bişe olmadığı içindi.Çünkü evin yakınında ki okula giderdik.Zaten küçük şehirde okullar evden uzakta bile olsa yürüme mesafesi uzardı sadece.Karda,çamurda,soğukta hep yürürdük, hatta arkadaşlarla sohbeti bölmemek için yolu uzattığımız bile olurdu.Hele bir de öğretmenimiz bize eşlik ediyorsa havamız değişiyor ,burnumuz kaf dağına felan çıkıyordu.
Seviyordum okul hayatımı dedim ya...bitmişti işte son gündü bugün.Ne olacaktı bundan sonra üniversiteyi de kazanamamıştım.Böyle boşlukta hissedeceğimi bilseydim daha çok çalışırdım.Neden çalışmamıştım ki yeteri kadar.İşte bunlar geçiyordu aklımdan son gün. Sivil hayatımın ilk eylül ayı pencereden sırtında yepyeni okul çantalarıyla okullarına giden çocukların arkalarından bakakaldığımı hatırlıyorum.Ne yani büyümüş müydüm ben şimdi🤔Liseyi bitirmiş koca kız mı olmuştum.İyi de neden ben büyükmüş gibi hissetmiyorum.Yaşıtlarımdan küçük yaşta okula başladığım için herhalde diyordum,kendimi teselli ediyordum.İşte bu okul sevdam yüzünden,ablam okula giderken peşinden ağlardım.Daha altı yaşımı bile doldurmamıştım.Ailemin yanındaki okul yaşımın küçüklüğü nedeniyle kayıt yapmıyordu. Ben okula gidiceeem diye tutturunca şehir dışında ki halamların yanına,tanıdık öğretmende,kayıtsız olarak başlamıştım ilkokula.Annemler başka şehirde ben başka şehirdeydim.Ailemden uzaktaydım ama okulda olduğum için mutluydum.Kayıtsız olduğum için öğretmenim soranlara yedi yaşımdayım de tamam mı diye tembihlerdi beni.Bir dönem böyle geçti ikinci dönem kayıt yapıldı ama nasıl yapıldı hatırlayamıyorum.Nakil yoluyla diye düşünüyorum çünkü okulum da değişmişti.Kendi önlüğüm daha alınmadığı için emanet önlükle vesikalık resim çekinmiştim.Aahhh bu okul aşkı keşke üniversite aşkına dönüşseydi.....
Severdim işte kitap kaplamaları bu yüzden zahmet gelmezdi bana.Hepsini özenle hem de iki çocuğun onlarca kitap ve defterlerini yardım almadan zevkle kaplardım.Çocuklarla beraber hergün okula gitmek,onları okula götürmek,dersleriyle ilgilenmek ve bunları zevkle yapmak hem bu okul sevgim yüzündendi.
Her güzel şey bir gün bitermiş ya.....Benimkilerin bittiği yetmiyormuş gibi çocuklarımda içinde okul bulunan eylül ayları bitti......Anılar kaldı geride.
Ve eylül ayı artık sıradan bir aya dönüştü.Torunlara kadar da öyle kalacak gibi....
